| Ti vogghiu beni assai, ti vogghiu beni, T’amanu l’ossa miei, li propria vini. O Ggesu! Tantu amuri r’unni veni, Ca mi pariti beddu senza fini? ‘N’ura ca nun ti viu patisciu peni, Mi veni n’allammicu ri muriri. Lu puntu ‘nfacci e l’unistà mi teni, C’appriessu nun ti viegnu unni camini. |